In mijn vorige bericht schreef ik follow your heart. Nou, de afgelopen week werd mij duidelijk dat ik hier weer even in mag oefenen. Ik had de focus op de verkeerde dingen; uiteindelijk deed ik helemaal niks waar ik blij van werd. Alles bleef liggen.

Mijn leermomenten:

Ramen lappen was mijn uitdaging. De glazenwasser kon helaas niet. Toch, het was echt nodig. Maar ik deed teveel in één keer en dat kunnen mijn heupen nog niet aan na de bekkeninstabiliteit van de zwangerschap. Even vergeten. Het was zo fijn weer eens door te kunnen pakken en op dat moment ging het prima. Maar een dag later, man man, pijn..au au au. Een paar dagen plat en enkel rust voor herstel. Saaie boel.

Maar naast fysieke inspanning, kreeg ik de les nog een keer in een ander setting. In de praktijk wilde ik casussen oplossen zonder na te denken. Niet handig besef ik mij nu. Normaal voel ik in wat gaat werken, maar ik was te ongedurig. ‘Dit moet gewoon werken’ was de valkuil, puur rationeel bedacht. Eh, ja dat werkt voor mij niet. Dat heeft nooit gewerkt, maar ik stond er niet bij stil. Dus alles nam zoveel tijd, dat ik niks af kreeg en geen tijd meer had voor iets leuks aan het einde van de dag. Als cadeautje aan mijzelf en om op te laden en happy te zijn. En was er wel tijd over, dan was ik te moe om nog wat leuks te doen. Frustratie!

Dus wat kan ik er mee? Wat ga ik nu doen? Vallen en opstaan, dat gevoel is de beste verwoording als ik er nu op terug kijk. Ik bedenk mijn doel en maak de stappen die ik wil om het te bereiken. Vooral niet te moeilijk. Doe dingen op de manier waar je goed in bent, dat is mijn ervaring. Niet wat een ander verwacht over hoe je het doet of jouw invulling hoe een ander het verwacht. Het trekt je leeg, zorg dat je je batterij vol houdt.